I artikkelen ”Mot Mediedysleksiens tidsalder” stiller Vettenranta ei rekkje spørsmål som det nok ikkje finst den rette fasit på. Vettenranta spør lesaren om mediekompetanse gir moglegheiter for born, eller aukar risikoen. Det er meir og meir globalisering, og fofattaren er kritisk til om born og unge kan greie å ta inn over seg den informasjonen dei blir servert.
”Gjør globalisering oss mer like, eller blir vi gjennom mediene mer bevisste på vår annerledeshet?” (Vettenranta s. 14). Eg meiner born og unge må bli veileda gjennom det som blir framstilt i ulike medier. Når elevar i skulen søkjer på internett veit ikkje serveren at no er det born som les den og den nettsida, og får sjå ulike bilde. Gjennom globaliseringa er verda blitt mindre, og ein er vitne til noko ein gjerne ikkje har forutsetnadar for å forstå.
Vettenranta skriv vidare at ein bør fokusere på gode, gamle ideal. ”Vi bør trekke sterkere fram viktige elementer av det gamle danningsidealet, som moral, etikk og ansvar(…) (Ibid:20). Her er det viktig at skulen og heimen saman kan hjelpe born og unge til å kjenne at ein har eit ansvar for kva som skjer kring oss, og sjå det positive til at ”alt” er tilgjenge gjennom TV-skjermen og internett. Får vi opp augo til ungane våre om nestekjærleik og vise medkjensle i at andre har det vondt, er vi godt på veg til å ikkje være mediedyslektiske meiner eg. Skulen har her eit stort ansvar gjennom å auke kompetansen til elevane reint IKT teknisk, med korleis ein datamaskin fungerer og korleis finne fram på internett, men også greie å ta inn over seg all informasjon som ligg ute, og nytte informasjonen til noko positivt, og gjerne bidra til at verda blir betre å leve i, både for oss i Norge og i andre land.
mandag 3. mai 2010
Podcast
I forkant av Podcasten laga vi eit Skypestudio, eg redigerte opptaket og delte det med ei andre i gruppa gjennom dropbox slik som oppgåve teksten seier. Det er store forbetringspotensiale ved redigeringa ein kan bruke effektar og meir klipping. Men ettersom dette er ei ”treningsoppgåva” til Podcasten fekk vi eit godt inntrykk av kva som fungerte og ikkje med Skype og Pamela som t.d kvaliteten på opptaket. Dette var nyttig i høve til Podcasten vi skulle produsere. Tema var nettvett. Vi snakka om nettsamfunn, bevisstgjering, situasjonen i dag, kva ein kan gjer. Avgrensing av tema, eit klart produktmål saman med eit godt manus vil gjer arbeidet lettare og resultatet mykje betre. Tar alle eigne opptakk på sine maskinar og settar dei saman til slutt vil også lydkvaliteten bli betra. Her er link til produktet som har store forbetringspotensiale.
https://dl.dropbox.com/u/4409623/Carlos%20rad%20lyd.mp3
https://dl.dropbox.com/u/4409623/Carlos%20rad%20lyd.mp3
Virdering av nettstader
Eg funnet tre ulike nettstader som eg har vurdert. To av dei er stadar eg har funnet sjølve og ei er forslag frå oppgåveteksten.
www.kondis.no
Dette er ei side for den som er glad i uthaldsidrettar. Ulike variantar av sykkel, ski, orientering og løping er dei idrettane som blir mest fokusert på. Nettstaden er mest for mosjonistar då det er mykje fokus på bredde og ikkje så mykje på toppidrett. Det litt lita skrift på framsida, men bilete og som oftast portrettbilete på sida av alle nyhende er med og gjer at det går greitt med lita skrift på nyhende. Det er mykje reklame på sida, linkar og små faner til å trykke seg vidare på nettstaden kunne gjerne vore plassert litt meir ”ryddig”. Det er storsett mykje bruk av bilete på dei ulike sakene noko som er flott og det er ei godt oppdatert nettside. Totalt sett likar eg sida, men ser nok at ved første besøk verkar det litt rotet og vanskeleg å finne fram.
www.gjilaktivitetssenter.com
Her får vi innsikt i eit aktivitetssenter i Jøsenfjorden. Framsida skal selje, det er mange bilete som får ein til å bli meir interessert. Bruk av utropsteikn og ulike fargar på skrifta er med på å gi ein effekt. Det er grei storleik på skrifta, litt mykje tekst på framsida. Bakgrunnsfargen på framsida kunne gjerne vore lik. Sida er mest lagt opp til kundar som ønskjer seg ei helg med team building, paintball eller ein tur tilbake i tid. Men det er også mulig å finne informasjon om treningssenteret som ser ut til å være ein del av konseptet. Det ser ut til at sida skal treffe både fastbuande som vil bruke aktivitetssenteret og personar som ikkje kjenner til senteret, men vurderar å bruke det ved ein anledning. Totalt sett er det ei god side. Kanskje litt meir ”orden på framsida” og dele nettstaden i to separate nettstader, ei for trening og ei for aktivitetar kunne heva nettstaden.
www.cirka.biz/
Det er ei litt ”rotete” framside med mykje tekst i liten storleik. Noko av teksten rullar oppover på skjermen medan små faner med lita skrift gjer at det ikkje er lett å få oversikten. Sida fortel om kortfilm festivalen i Ålesund og skal være med på å fremje filmskaparar. Søkjer ein meir informasjon på sida er det prega av lita skrift og mykje tekst. Eg meinar det er store forbetringspotensiale ved denne nettstaden. Det skal leggjast til viss ein les godt på framsida står det at sida er midlertidig ute av drift.
www.kondis.no
Dette er ei side for den som er glad i uthaldsidrettar. Ulike variantar av sykkel, ski, orientering og løping er dei idrettane som blir mest fokusert på. Nettstaden er mest for mosjonistar då det er mykje fokus på bredde og ikkje så mykje på toppidrett. Det litt lita skrift på framsida, men bilete og som oftast portrettbilete på sida av alle nyhende er med og gjer at det går greitt med lita skrift på nyhende. Det er mykje reklame på sida, linkar og små faner til å trykke seg vidare på nettstaden kunne gjerne vore plassert litt meir ”ryddig”. Det er storsett mykje bruk av bilete på dei ulike sakene noko som er flott og det er ei godt oppdatert nettside. Totalt sett likar eg sida, men ser nok at ved første besøk verkar det litt rotet og vanskeleg å finne fram.
www.gjilaktivitetssenter.com
Her får vi innsikt i eit aktivitetssenter i Jøsenfjorden. Framsida skal selje, det er mange bilete som får ein til å bli meir interessert. Bruk av utropsteikn og ulike fargar på skrifta er med på å gi ein effekt. Det er grei storleik på skrifta, litt mykje tekst på framsida. Bakgrunnsfargen på framsida kunne gjerne vore lik. Sida er mest lagt opp til kundar som ønskjer seg ei helg med team building, paintball eller ein tur tilbake i tid. Men det er også mulig å finne informasjon om treningssenteret som ser ut til å være ein del av konseptet. Det ser ut til at sida skal treffe både fastbuande som vil bruke aktivitetssenteret og personar som ikkje kjenner til senteret, men vurderar å bruke det ved ein anledning. Totalt sett er det ei god side. Kanskje litt meir ”orden på framsida” og dele nettstaden i to separate nettstader, ei for trening og ei for aktivitetar kunne heva nettstaden.
www.cirka.biz/
Det er ei litt ”rotete” framside med mykje tekst i liten storleik. Noko av teksten rullar oppover på skjermen medan små faner med lita skrift gjer at det ikkje er lett å få oversikten. Sida fortel om kortfilm festivalen i Ålesund og skal være med på å fremje filmskaparar. Søkjer ein meir informasjon på sida er det prega av lita skrift og mykje tekst. Eg meinar det er store forbetringspotensiale ved denne nettstaden. Det skal leggjast til viss ein les godt på framsida står det at sida er midlertidig ute av drift.
Prosjekt og produkt
Vi har gjennon leksjonen Prosjekt og produkt fått innføring i korleis prosjektarbeid fungerar. I øvingsoppgåve 5 skal vi formulere ei avgrensa problemstilling og eit produktmål for eit fiktivt produkt.
Tema: Rusmiddel
Kompetansemål: Mål etter 7.årstrinn i samfunnsfag ”drøfte spørsmål omkring bruk og misbruk av tobakk og ulike rusmiddel”(udir.no)
Avgrensing av tema: Korleis auke medvite rundt bruk av rusmiddel.
Avgrensing av problemstilling: Korleis auke medvite rundt bruk av rusmiddel hjå ungdom.
Betre avgrensa problemstilling: Korleis kan ein ved bruk av ein nettstad auke medvite blant elevar på mellomtrinnet rundt rusmiddel.
Avgrensa problemstilling: Ved å publisere ein nettstad korleis kan ein auke medvite til elevar på mellomtrinnet når det gjeld bruk av rusmiddel blant ungdom?
Tema: Rusmiddel
Kompetansemål: Mål etter 7.årstrinn i samfunnsfag ”drøfte spørsmål omkring bruk og misbruk av tobakk og ulike rusmiddel”(udir.no)
Avgrensing av tema: Korleis auke medvite rundt bruk av rusmiddel.
Avgrensing av problemstilling: Korleis auke medvite rundt bruk av rusmiddel hjå ungdom.
Betre avgrensa problemstilling: Korleis kan ein ved bruk av ein nettstad auke medvite blant elevar på mellomtrinnet rundt rusmiddel.
Avgrensa problemstilling: Ved å publisere ein nettstad korleis kan ein auke medvite til elevar på mellomtrinnet når det gjeld bruk av rusmiddel blant ungdom?
Grunnide` til film
Sosiale media har dei siste åra blitt ein del av kvardagen til mange både unge og vaksne. Stader som Nettby, Twitter og Facebook er nokre av dei mest brukte sosiale media vi har i dag. Difor har eg valt å lage ein grunnide til ein kort dokumentarfilm som tar føre seg eit sosialt media. Etter ein kort idémyldring falt valet på Facebook. Ein dokumentarfilm er eit resultat av god planlegging og omfattande etterarbeid står det i leksjonsteksten til videoproduksjon 1. Difor er ide prosessen viktig med tanke på det vidare arbeidet med filmen.
Problemstillinga som filmen skal ta føre seg er kva er Facebook?
Dei fleste unge er i dag medlem av facebook, og fleire og fleire av den litt eldre generasjon meldar seg inn. Til tross for dette meinar eg det er mange som vil ha stor glede av å få ein kort introduksjon av facebook.
Tankekart:
Filmen skal forklare kva Facebook er på ein objektiv måte der både eventuelle positive og negative sider skal takast med. Det skal være i ein informativ stil.
søndag 25. april 2010
Google nettstad
Her har eg laga ein nettstad som eg saman med mi elevgruppe i norsk skal bruke ved sjangerlære. Eg har berre tre elevar i denne gruppa noko som gjer at alle tre skal jobbe saman med dei ulike sjangertekstar på nettet. Sjangerlæreundervisninga skal blir gjort i klasserommet, medan arbeidet med dei ulike tekstane skjer på google nettstad. Gjennom fire veker skal vi jobbe med noveller, dikt, referat og søknad. Kvar måndag og tysdag vil ein bruke skuletimar til arbeidet. Resten er basert på heimearbeid. Både på skulen og heime er målet at elevane skal sitte på kvar sine datamaskinar og saman produsere tekstar.
http://sites.google.com/site/sjangerlaere/
http://sites.google.com/site/sjangerlaere/
Verktøy for samansette tekstar
I oppgåve 9.0 om verktøy for arbeid med samansette tekstar skulle vi velje ut eit eller fleire verktøy til å lage samansette tekstar. Eg har prøvd Comic Life. Programmet finnes ikkje på norsk noko som kan gjer det litt vanskeleg i forhold til bruk i skulen. Likevel er programmet så enkelt i bruk at eg ikkje trur det vil bli eit stort problem med språket. Det er mange kjekke utgangspunkt å velje i, enten ei blank side der du sjølv lagar alle ruter og innhald. Eller ein kan bruke ein mal der ting er litt meir ”klart” noko som gjer arbeidet litt enklere.
Eit av kompetansemåla på grunnskulen norsk er ”å bruke digitale skriveverktøy i skriveprosessar og i produksjon av interaktive tekstar er eit av kompetansemåla i norskfaget.”(udir.no)
Når ein jobbar med dette målet kan ein gjerne bruke Comic Life. Etter mi erfaring med Comic life trur eg at elevane vil kose seg med arbeidet. Og sjølv om det gjerne kan verke som eit program som skal lage alt ”løye” er det ingen problem å lage tekstar som ikkje skal være løgne.
Eg tykkjar Comic Life er eit spanande program, det er lett og forstå og er brukande til både lått og løye samt meir faglege produseringa. Programmet er gratis berre dei første 30 dagane, noko som eg tykkjar er heilt greitt. Det er ikkje unormalt å måtte betale for programvare i dag. Eg ser også fleire bruksmogligheiter i skulesamanheng. Har planar om å prøve det ut i norskfaget før sommaren på det trinnet eg jobbar på.
Tilpassa opplæring
Dagens skule skal ha fokus på tilpassa opplæring. I øvingsoppgåve 9.3 står det at vi skal skrive eit innlegg i bloggen som tar føre seg ” gjennom eigen erfaring frå skulen, i jobb eller praksis korleis veit du/tenkjer du at IKT kan vere ein ressurs i tilpassa opplæring? Gir IKT meirverdi i høve til andre arbeidsmåtar?”
Alle som går på grunnskulen i dag har vokse opp med datamaskin som ein del av livet, anten heime eller på skulen. Mange bruker fleire timar framføre skjermen kvar dag. Noko av tida brukar dei til internett og noko til spel. Det er lystbetont og kjekt. I skulen bli det i større grad brukt datamaskin enn tidlegare, både til skriving, rekning osb. Men korleis er det med tilpassa opplæring? Ut frå eigen erfaring kan datamaskinen være til stor hjelp då ein elev med skrivevanskar skal skrive ei forteljing. Her får han hjelp til å betre teksten sin. Også innlæring av tuch ser eg på som positivt, eleven får orda inn i fingrane og det går ofte lettare, og det blir meir rett enn når ein må skrive på ”gamle måten”. Her snakkar eg om datamaskinen som hjelpemiddel.
Når det gjeld læring og dataspel er forskarane ikkje heilt samde. I leksjonstekst ”tenkeverktøy 2” står om speleforskar og professor James Paul Gee som jobbar ved Universitetet Wisconsin i Madison. Han utaler seg slik som skule og dataspel ”dataspel er leik ,ikkje skule.” Medan speleforskar Jørgen Kirksæther stiller seg positive til å bruke dataspil i undervisninga, men han meinar det må i hovudsak brukast som supplement. Tidligare kunnskapsministar Øystein Djupedal utalte seg for nokre år sidan slik ”jeg håper og oppfordrer sterkt skolene til å satse på spill som læringsmiddel".
Det er altså store skilnadar i kva fagfolk meinar om dataspel i skulen. Eiga erfaring viser at det er store skilnadar i kva ein kan få ut av dataspel som læringsmetode. Alder og kjønn spelar litt inn, men mest av alt meinar eg det individuelle skilnadar. Nokre elevar har stor glede av dataspel som hjelp i opplæringa. Det er sjølvsagt dataspel som er tilrettelagt for læring. Medan eg følar ein større del av mine elevar ikkje har noko stort læringsutbytte av dataspel. Ofte ikkje noko utbytte i det heile. Dette meinar eg at viser at i tilpassa opplæring kan dataspel brukast til dei ”rette” elevane. Det betyr ikkje at alle elevane treng eller bør bruke dataspel i læringa på skulen.
Alle som går på grunnskulen i dag har vokse opp med datamaskin som ein del av livet, anten heime eller på skulen. Mange bruker fleire timar framføre skjermen kvar dag. Noko av tida brukar dei til internett og noko til spel. Det er lystbetont og kjekt. I skulen bli det i større grad brukt datamaskin enn tidlegare, både til skriving, rekning osb. Men korleis er det med tilpassa opplæring? Ut frå eigen erfaring kan datamaskinen være til stor hjelp då ein elev med skrivevanskar skal skrive ei forteljing. Her får han hjelp til å betre teksten sin. Også innlæring av tuch ser eg på som positivt, eleven får orda inn i fingrane og det går ofte lettare, og det blir meir rett enn når ein må skrive på ”gamle måten”. Her snakkar eg om datamaskinen som hjelpemiddel.
Når det gjeld læring og dataspel er forskarane ikkje heilt samde. I leksjonstekst ”tenkeverktøy 2” står om speleforskar og professor James Paul Gee som jobbar ved Universitetet Wisconsin i Madison. Han utaler seg slik som skule og dataspel ”dataspel er leik ,ikkje skule.” Medan speleforskar Jørgen Kirksæther stiller seg positive til å bruke dataspil i undervisninga, men han meinar det må i hovudsak brukast som supplement. Tidligare kunnskapsministar Øystein Djupedal utalte seg for nokre år sidan slik ”jeg håper og oppfordrer sterkt skolene til å satse på spill som læringsmiddel".
Det er altså store skilnadar i kva fagfolk meinar om dataspel i skulen. Eiga erfaring viser at det er store skilnadar i kva ein kan få ut av dataspel som læringsmetode. Alder og kjønn spelar litt inn, men mest av alt meinar eg det individuelle skilnadar. Nokre elevar har stor glede av dataspel som hjelp i opplæringa. Det er sjølvsagt dataspel som er tilrettelagt for læring. Medan eg følar ein større del av mine elevar ikkje har noko stort læringsutbytte av dataspel. Ofte ikkje noko utbytte i det heile. Dette meinar eg at viser at i tilpassa opplæring kan dataspel brukast til dei ”rette” elevane. Det betyr ikkje at alle elevane treng eller bør bruke dataspel i læringa på skulen.
onsdag 21. april 2010
Sosial Web
Facebook, Twitter og Nettby er kanskje dei mest kjente nettsamfunna vi har i dag. Her kan ein dele informasjon med andre, sjå kvar vener er, og kva gamle vener driv med i livet, finne nye vener og kanskje eit nytt følgje. Til tross for at mange ofte gir uttrykk om at nettsamfunn ”nei det er ikkje noko for meg” blir stadig fleire og fleire medlem. Mange i min venekrets har lenge gitt uttrykk for stor skepsis til til dømes Facebook, men er i dag blitt medlem. Kanskje er det forvitenskap som gjer at så mange tilslutt blir medlem.
I øvingsoppgåve Sosial Web 1 måtte vi melde oss inn i tre ulike nettsamfunn, der ”Del og bruk” var ei obligatorisk nettsamfunn som vi måtte melde oss inn i. På denne nettstaden kan ein dele kunnskap kring digital kompetanse med andre. Noko som igjen er med og aukar kompetansen. Samanliknar ein med til dømes Nettby er skilnadane store. I Nettby er målet til dei fleste å legge ut freistande informasjon om seg sjølve og dermed få nye vener. Facebook er meir lik Nettby enn Del og bruk. På Facebook finn ein ofte gamle vener som ein ikkje har hatt kontakt med på femten år. Ser kva dei driv med og tek opp att kontakten. Ein skrive gjerne kva ein driv med her og nå, og skriv gjerne ein kommentar til ein ven som skriv at han skal ut på byen i kveld.
Eg har altså meldt meg inn i Del og bruk, Facebook og Nettby. Det er vanskeleg å seie at eit nettsamfunn er bra og eit anna ikkje. Men ein må sjå på kva føremål ein har med sin bruk av internett. Og deretter styre sin bruk av nettsamfunn. Det er mange positive sider ved nettsamfunn, at ein kan lett dele relevant informasjon. Men det kan også føre til misbruk, til dømes med bruk av biletbruk. Det som slår meg mest er den store skilnaden på dei ulike nettsamfunna. Frå Del og bruk som er eit fagleg ”seriøst” samfunn, til Facebook som er eit sosialt nettverk. Der ein matar fiskane sine før ein sender ei øl til ein gamal kjenning. Eg ser det som vanskeleg å kunne bruke Facebook eller Nettby i undervisningsamanheng i skulen. Sjølv om ein kan skrive med kvarandre og dele informasjon blir det for lite konkrete kanalar til dette på Facebook og Nettby. Men det kan være ein kjekk plass for å finne ut kva bil naboen har kjøpt eller kva den nye dama til søskenbarnet mitt heiter, kjem frå og likar.
I øvingsoppgåve Sosial Web 1 måtte vi melde oss inn i tre ulike nettsamfunn, der ”Del og bruk” var ei obligatorisk nettsamfunn som vi måtte melde oss inn i. På denne nettstaden kan ein dele kunnskap kring digital kompetanse med andre. Noko som igjen er med og aukar kompetansen. Samanliknar ein med til dømes Nettby er skilnadane store. I Nettby er målet til dei fleste å legge ut freistande informasjon om seg sjølve og dermed få nye vener. Facebook er meir lik Nettby enn Del og bruk. På Facebook finn ein ofte gamle vener som ein ikkje har hatt kontakt med på femten år. Ser kva dei driv med og tek opp att kontakten. Ein skrive gjerne kva ein driv med her og nå, og skriv gjerne ein kommentar til ein ven som skriv at han skal ut på byen i kveld.
Eg har altså meldt meg inn i Del og bruk, Facebook og Nettby. Det er vanskeleg å seie at eit nettsamfunn er bra og eit anna ikkje. Men ein må sjå på kva føremål ein har med sin bruk av internett. Og deretter styre sin bruk av nettsamfunn. Det er mange positive sider ved nettsamfunn, at ein kan lett dele relevant informasjon. Men det kan også føre til misbruk, til dømes med bruk av biletbruk. Det som slår meg mest er den store skilnaden på dei ulike nettsamfunna. Frå Del og bruk som er eit fagleg ”seriøst” samfunn, til Facebook som er eit sosialt nettverk. Der ein matar fiskane sine før ein sender ei øl til ein gamal kjenning. Eg ser det som vanskeleg å kunne bruke Facebook eller Nettby i undervisningsamanheng i skulen. Sjølv om ein kan skrive med kvarandre og dele informasjon blir det for lite konkrete kanalar til dette på Facebook og Nettby. Men det kan være ein kjekk plass for å finne ut kva bil naboen har kjøpt eller kva den nye dama til søskenbarnet mitt heiter, kjem frå og likar.
Informasjonskompetanse
Ei av øvingsoppgåvene under informasjonskompetanse skal vi skrive om eiga erfaring som lærar med informasjonskompetanse og i kva grad ein er samd i forskinga når det gjeld informasjonskompetanse. I dag kan alle legge ut kva dei vil på internett. Noko som er med og gjer at det er ingen kvalitetssikring av det som er lagt ut på internett. Tord Høvik skriv ”kvalitetssikring av nettbaserte ressurser er en oppgåve for vaksne fagfolk, ikkje for skole-elevar og ferske studentar”. Kvasir, Google og Wikipedia er søkjemotorar mine elevar ofte brukar når dei skal finne fagstoff om eit emne. Her er det ingen garantiar om det ein finn er skrivi av fagfolk som t.d. ein professor eller ein ung elev på barnetrinnet. Uavhengig av dette verkar det som elevane mine tar alt som god fisk. Står det på ei nettside at Riga er hovudstaden i Italia så er det fakta. Elevar verkar svært lite kjeldekritiske i sine søk og arbeidet på internett. Dette er skremmande og her har vi lærarar ei stor utfordring.
Leksjon om informasjonskompetanse 1 står det at dagens unge har vokse opp med internett, dei er dyktige på datamaskin og internett, men til tross for dette kan forskarar i følgje ein britisk rapport frå januar 2009 ikkje sjå at dei unge har betre informasjonskompetansen enn eldre. Det kjem også fram at dei unge har store problem med å vurdere kjelder og trekke ut riktig konklusjon av det. Som leksjonsteksten viser er ikkje denne rapporten aleine om å meine dette. Dette er mykje likt med kva eg erfarar av dagens elevar. Difor må eg sei meg samd med mykje av det dagens forsking seier om informasjonskompetanse. Eg ser at alle lærarar har ein jobb og gjer for å få elevane meir bevisst på dei feila raske søk på internett kan gi. Og prøve å lære bort små men ekle grep som kan være med på gi eit nettsøk meir ”rette” svar.
Leksjon om informasjonskompetanse 1 står det at dagens unge har vokse opp med internett, dei er dyktige på datamaskin og internett, men til tross for dette kan forskarar i følgje ein britisk rapport frå januar 2009 ikkje sjå at dei unge har betre informasjonskompetansen enn eldre. Det kjem også fram at dei unge har store problem med å vurdere kjelder og trekke ut riktig konklusjon av det. Som leksjonsteksten viser er ikkje denne rapporten aleine om å meine dette. Dette er mykje likt med kva eg erfarar av dagens elevar. Difor må eg sei meg samd med mykje av det dagens forsking seier om informasjonskompetanse. Eg ser at alle lærarar har ein jobb og gjer for å få elevane meir bevisst på dei feila raske søk på internett kan gi. Og prøve å lære bort små men ekle grep som kan være med på gi eit nettsøk meir ”rette” svar.
Kommentar blogging med klassa
Eg har kommentert blogginnlegget til Anna vold.
Følg linken:
http://anna-sin-studieblogg.blogspot.com/2010/04/blogging-med-klassa.html#comment-form
Følg linken:
http://anna-sin-studieblogg.blogspot.com/2010/04/blogging-med-klassa.html#comment-form
Abonner på:
Innlegg (Atom)
